Rajapaksa Perşembe günü, 73 yaşındaki muhalefet politikacısı Ranil Wickremesinghe’nin, destekçilerinin protestoculara saldırması ve günlerdir mafya şiddeti, yağma ve kundaklama olaylarını tetiklemesinin ardından bu hafta aniden istifa eden eski başbakan olan Rajapaksa’nın kardeşi Mahinda’nın yerini alacağını duyurdu.
Wickremesinghe nispeten güvenli bir yedek olarak görülüyordu. Daha önce beş kez Sri Lanka başbakanı olarak görev yapmıştı. Ancak altıncı dönem için yemin etmeden önce bile, haberler protestocular, muhalefet politikacıları ve hatta ülkenin dini liderlerinden gelen eleştirilerle karşılandı ve bu, hiçbirini karşılayamayan bir ülke için daha fazla siyasi çatışma ve potansiyel olarak daha fazla huzursuzluğun habercisiydi. .
Danışman Alan Keenan, “Ranil, protestocuların çıldırdığı, yozlaşmış olduğu iddia edilen insanlarla bağlantıları olan profesyonel politikacıların özüdür ve bu, tam da onların sokaklarda protesto ettikleri içeriden bilgi sızdırma anlaşmasının bir türüdür” dedi. Sri Lanka siyasetinde uzmanlaşmış Uluslararası Kriz Grubu danışmanlığında.
Yemin ettikten sonra gazetecilere konuşan Wickremesinghe, kendisini İkinci Dünya Savaşı sırasında Winston Churchill ile karşılaştırarak, popüler bir görevi olmadığı yönündeki eleştirileri bir kenara attı. “Nasıl başbakan oldu? Kriz yüzünden. Ben de aynısını yaptım,” dedi Wickremesinghe. “Yiyecek, ilaç, yakıt ve elektrik istemiyor musunuz? Bunu sağlayacağım.”
22 milyonluk bu ada ülkesi, insani bir krize girip girmediğini belirleyebilecek önemli bir döneme giriyor. Yıllarca süren kötü yönetim ve borç kaynaklı harcamaların ardından, yetkililer bu ay ülkenin dövizini neredeyse tükettiğini ve bunun giderek artan ciddi yakıt ve elektrik kesintilerine ve hatta ilaç ithalinde zorluklara yol açtığını duyurdular.
Yetkililer ve analistler, hükümetin kargaşa içinde olması durumunda ülkenin borcunu yeniden yapılandırmak ve bir kurtarma paketini güvence altına almak için yabancı borç verenlerle müzakerelerde ilerleme kaydedemeyeceğini söylüyor.
Wickremesinghe, ülke içinde hayal kırıklığı yaratabilir, ancak siyasi emektar, yurtdışında güvenilir bir teknokrat olarak görülüyor. İlk görevine 1993 yılında başlayan ve 2015 ile 2019 yılları arasında son görevini yapan eski başbakanın, Sri Lanka hükümetinin ekonomik yardım sunmasını umduğu üç ülke olan Hindistan, Japonya ve ABD ile iyi ilişkileri olduğu görülüyor.
Keenan, bazı yabancı yatırımcıların ve hükümetlerin gözünde “odadaki yetişkin, müzakere edilebilecek ciddi bir adam olarak görülüyor” dedi. “Sri Lanka’yı çekebilecek önemli bir nakit akışı varsa, Gotabaya’yı en azından bir süreliğine bile kurtarabilir.”
Perşembe günü, önde gelen bir Budist rahip ve Katolik kardinal, Wickremesinghe’nin yükseltilmesini “anayasaya aykırı” olarak eleştirdi. Birkaç muhalefet partisi, yakın zamana kadar Rajapaksa’nın rakibi olarak görülen bir adamın atanmasını, cumhurbaşkanını iktidarda tutmak için tatsız bir anlaşma olarak nitelendirdi.
Tamil Ulusal İttifakı sözcüsü MA Sumanthiran, “Halkın meşruiyetini kaybetmiş bir başkanımız ve şimdi de halkın meşruiyetine asla sahip olmayan bir başbakanımız var” dedi. “Ülkenin ciddi bir ekonomik sıkıntı içinde olduğunu ve yeniden canlanmasını engellemek için hiçbir şey yapmayacağını anlıyoruz, ancak yeniden canlanma kisvesi altında demokrasiyi bastıramazsınız.”
Başkanlık ofislerinin dışında, protestocular benzer hayal kırıklıklarını dile getirdiler ve Rajapaksa’nın görevden alınması yönündeki en büyük taleplerini yerine getirdiler.
Uzun bir protestocu ve yoldan geçenlere ücretsiz pirinç ve köri öğle yemeği dağıtan bir çadırda gönüllü olan Shervin Ranatunga, son haftalarda protesto alanına inen ve istasyonlar kuran tüm örgütleri işaret ederek, orada bir festival havası. Yaralı göstericiler için Kızılhaç minibüsleri, anayasal meseleleri tartışmak için bir çadır, sanatçılar ve fotoğrafçılar tarafından kurulan stantlar ve yetkililerle başı dertte olanlara tavsiye veren genç avukatların bulunduğu bir kamyon vardı.
Pazartesi günü Rajapaksa destekçilerinden oluşan bir kalabalığın kampa saldırısının ardından protestocular her zamankinden daha kararlı görünüyordu. “Bu şehir bir hafta içinde ortaya çıktı. Politikacılar neden Sri Lanka’yı böyle inşa edemiyor?” dedi Ranatunga. “Yaşlılardan hiçbirini istemiyoruz. Yeni yüzlere ihtiyacımız var.”
Kolombo’da sokağa çıkma yasağı olmasına rağmen, sahil bulvarı hala hükümete karşı şikayetlerinde birleşen insanlarla doluydu. Bir dizi Katolik rahibe, cüppeli Budist rahiplerin yanında kendilerini yelpazelediler. İşçi sendikalarından oluşan bir koalisyon, sağırları temsil eden bir grubun yanına çadır kurdu. Caddenin karşısında komünistler, engelli gaziler ve öğrenciler vardı.
Bir mühendislik öğrencisi olan Dhananjaga Thalawaththa, protestoların başladığı 3 Nisan’dan bu yana neredeyse her gün dışarı çıktığını hatırladı. Birçokları gibi o da bir gün önce sokağa çıkma yasağına karşı çıkmıştı, ancak savunma bakanlığının askerlerin emirleri olduğuna dair yaptığı genel uyarıya rağmen yağmalarken veya başkalarını tehlikeye atarken yakalananları vurmak.
Thalawaththa, Rajapaksa görevde kaldığı sürece barışçıl bir şekilde protesto edeceğini söyledi. Wickremesinghe’nin yükselişi “iktidarda kalmak için başka bir girişim gibi görünüyor” dedi. “Bütün sistem çalışmıyor.”
Kolombo’daki Hafeel Farisz bu rapora katkıda bulundu.
Kaynak : https://www.washingtonpost.com/world/2022/05/12/sri-lanka-violence-crisis-rajapaksa/?utm_source=rss&utm_medium=referral&utm_campaign=wp_world