Ünlü İspanyol opera soprano Teresa Berganza 89 yaşında öldü.

Bayan Berganza, Amerika Birleşik Devletleri’nde en çok, 20’den fazla solo albüm ve bir düzine tam opera dahil olmak üzere birçok kaydıyla tanındı. En ünlüsü yönetmen Joseph Losey’nin Mozart’ın “Don Giovanni” uyarlaması olan birçok filmde rol aldı. Zerlina rolünü seslendirdi.

Amerika’daki kişisel görünümleri azdı, 1958’de Dallas Opera’da başladı, Chicago, San Francisco’da devam etti ve sonunda 1967-1968’de Metropolitan Opera’da bir sezon.

Hiç kimse, Bayan Berganza’nın Met’teki kariyerinin kısalığını açıklamadı. Ama sesi asla büyük değildi ve 3.700 kişilik evin onun için çok devasa olması mümkün. Ayrıca, saygı gördüğü İngiltere’de ve Avrupa’da zaten çok meşguldü. Bundan sonra Amerika Birleşik Devletleri’ne ne zaman dönse, neredeyse her zaman bir resitalist olarak gelirdi – ve hem de çok iyi bir resitalistti.

New York Times’ın baş müzik eleştirmeni Donal Henahan, 1982’de New York’taki Carnegie Hall’daki bir performans hakkında şunları yazdı: “Bu kesinlikle sadece notaların ve kelimelerin bir resitali değil, en iyi müzikal anlamda bir resitaldi. ”

Henahan, “İstenmiş olsa bile, şarkıcının sesini metnin anlamından ayırmak hiçbir zaman imkansızdı,” diye devam etti. “Ara sıra dinleyici, artikülasyon, vurgu, vurgu veya renk gölgelemelerinin belli belirsiz farkına vardı, ancak bu nüanslar kelimelerle o kadar ayrılmaz bir şekilde bağlantılıydı ki, bu tür ayrımlar kendilerini hissettiremezdi.”

Bayan Berganza her zaman bireyciydi ve fikrini söyledi. 1984’te Chicago radyo sunucusu Bruce Duffie’ye (“bestecinin mutlak bir ihaneti gibi görünüyor” demişti) çeviride herhangi bir opera söylemeyi reddetti ve son dakikada performansları iptal etmesiyle ün kazandı.

Duffie röportajında, “Sesim şarkı söylemeye hazır olmadığında, kendime asla kötü koşullarda şarkı söylemeye izin vermeyeceğim” dedi ve şef Carlos Kleiber ve piyanist Arturo Benedetti’nin yer aldığı bir “üçlü”nün parçası olmaktan gurur duyduğunu da sözlerine ekledi. Michelangeli – ikisi hakkında da aynı şikayette bulunulmuştu.

Bayan Berganza, “Hepimiz elimizden gelenin en iyisini yapmaya hazır olmadığımızı hissettiğimizde, yüzde yüz iptal ediyoruz” dedi. “Gerçekten çok sık iptal etmem ama yaptığım zaman, bu yüzden. Kendime ve benden geriye kalanları değil, Teresa Berganza’yı dinlemeye gelen halkıma her zaman saygı duymalıyım. Bu benim hayatım.”

Teresa Berganza, 16 Mart 1933’te Madrid’de doğdu. Muhasebeci, piyano ve trompet çalan babası, onun erken dönem müzik derslerini ayarladı. Çocukluğunda rahibe olmayı hayal etti ve dini mesleği için piyano ve org öğrenmek amacıyla Madrid Konservatuarı’na girdi.

Şarkı söyleme yeteneğine hayran kalan ve konservatuarın sponsor olduğu bir yarışmada birinciliğini kazanan bir öğretmen sayesinde hırsları değişti. Ayrıca eşlikçisi olan bir piyano öğrencisi olan Felix Lavilla ile evlendi.

İlk opera çıkışını 1957’de Fransa’daki Aix-en-Provence Festivali’nde “Cosi Fan Tutte”de Dorabella olarak yaptı. Kısa süre sonra Milano’daki La Scala’da ve Viyana Devlet Operasında şarkı söylemeye başladı. 1958’de Glyndebourne opera binasında verdiği “Le Nozze di Figaro” performansında Cherubino olarak İngiltere’de büyük bir başarı elde etti ve bu onu ünlendirdi ve kayıt kariyerini başlattı.

Katalan halk melodilerinin yanı sıra Schubert, Schumann, Mussorgsky ve Mahler’in şarkı döngüleri de dahil olmak üzere konser repertuarı genişti. Hazırlık süresinin neredeyse her zaman yetersiz olması nedeniyle opera performanslarını çoğunlukla terk ettiğini söyledi.

1994’te Avustralya gazetesi Age’e şunları söyledi: “Herbert von Karajan, Karl Böhm ve Carlo Maria Giulini gibi en az bir aylık prova için ısrar eden şeflerle sık sık tüm opera evlerinde çalıştım. gün, orkestra şefi ana güçtü. Günümüzde, birkaç istisna dışında, kondüktör içeri giren, sopayı sallayan ve giden kişidir. Sorumluluk yok, karar yok.”

Emekli olduktan sonra İspanya’da öğretmen olarak aktif kaldı ve dünya çapında ustalık dersleri verdi.

1977’de Edinburgh Festivali’nde ve o sıralarda Paris’te özgürleştirilmiş proto-feminist Carmen’i oynadıktan sonra boşandığı Lavilla’dan üç çocuğu oldu. 1986’da, ayrılığı konusunda görüştüğü bir rahip olan José Rifá ile evlendi. Bayan Berganza ile evlenmek için kiliseden ayrıldı, ancak daha sonra boşandılar. Kurtulanlar arasında Lavilla Berganza’nın yanı sıra diğer iki çocuğu Teresa ve Javier var.

Geniş repertuarında, Mozart ve Rossini’nin onun için en önemli olduğunu söyledi.

2005’te Fransız yayını L’Express’e “Rossini ile teknik ve mükemmelliği, Mozart, saflık ve ruhla keşfettim” dedi. “The Berber of Seville”den Figaro ile korkulacak hiçbir şeyin kalmadığı gün olacak.’ ”

“Bir uçurumun kenarında yürüdüğünüzü hayal edin – Berber ikilisini söylemek böyle bir şey” diye ekledi. “Başını döndürüyor. Notalar hızla ilerliyor ve sonra aniden duruyor. Vokal çizgisi bir an görkemli, bir sonraki nokta üzerinde dans ediyor. Dinamikler, saniyeler içinde forte’den pianissimo’ya, ifadeler legato’dan staccato’ya değişir. Şimdi bile nefesimi ve kas kontrolümü formda tutmak için her gün Rossini şarkısını söylüyorum.”

“Mozart’a gelince,” diye devam etti, “müziğinin her şeyden önce saflığa ve mutlak öz denetime ihtiyacı var. Mozart’ın resitatiflerinde ve aryalarında büyük bir tutku var, tıpkı Rossini’de olduğu gibi, ama bu daha eterik, soyut ve evet, saf bir tutku.”