Ukraynalı kadınlar sağlık görevlisi ve makineli tüfekçi olarak rekor sayıda görev yapıyor

Bir ordu saldırı şirketinde sağlık görevlisi olan Mykhailova, “Bu konuda garip bir his vardı” dedi ve çağrıyı aldığında çoktan giyiniyordu: Birliğe bir Rus füzesi çarpmıştı.

Mykhailova hızla olay yerine gitti ve karnında açık yaralar olan bir asker buldu. Hastaneye giden zorlu bir saatlik yolculuk için onu dönüştürülmüş Volkswagen Transporter’a yüklediler. “Ne zaman bir yumruya çarpsak, inledi” dedi. “Vücudunda hareket eden, organları kesen şarapnel olması gerektiğini anladım.”

Haftalar sonra, hastanın kan basıncının düştüğünü hatırladı, bu yüzden bir tedavi geliştirdi, keskin metalin tehlikeli bir şekilde kaymasını ve hayati organları kesmesini önlemek için yaralara gazlı bez sardı. Savaş zamanı dönüşümü hiçbir zaman bu kadar çarpıcı olmamıştı: Kiev’deki vejetaryen siyaset biliminden ön saflarda savaşan sağlık görevlilerine kadar.

“Ben sadece snowboard yapmayı seven bir kızdım,” dedi, Rusya’nın doğu cephesinde solduran saldırıları altında zayiat oranları yükselirken, her taraftan topçu sesleri ile ambulansında otururken bir sonraki çağrıyı bekliyordu. “Ama olmam gereken yerin burası olduğuna karar verdim.”

Rusya’nın tüm Donbas bölgesinin kontrolünü ele geçirme baskısına karşı savaşan cephe birlikleri ezici bir çoğunlukla erkeklerden oluşuyor. Ancak erkekler yaralandığında, genellikle bir kadın ambulanstan atlar.

Ukrayna ordusunun kurucu ortağı Kateryna Pryimak’a göre, kadınlar şimdi Ukrayna ordusunun yaklaşık yüzde 22’sini oluşturuyor. Kadın Gazi Hareketi.

“Şubat ayından bu yana, kaydolan kadın sayısı artmaya ve artmaya devam ediyor” dedi.

Ukrayna savaşından son gelişmeler

Hanna Khurava, 2016 yılında doktor olduktan sonra ön saflarda görev yapan kadın sayısında büyük bir artış gördü. Ardından, kadınlar çoğunlukla yardımcı rollerde görev yaptı ve birim mutfaklarında yemek yaptı. “Artık kadın sürücüler, tamirciler, sağlık görevlileri, makineli tüfekler, komutanlar görüyorum.”

Rus tankları sınırları aşmadan birkaç hafta önce Khurava, ambulansını kullanan askerle evlendi. “Balayı için güzel bir yer, değil mi?” diye sordu, birçok yaralıyı getirdiği Kramatorsk’taki hastanenin önünde duran kum torbalarına bakarak.

Yeni kocası, risk alma zamanının ve güvende olma zamanının geldiğini söyleyerek onu cephedeki çabalara katılmaktan vazgeçirmeye çalıştı. Yüzüklerin değiş tokuşunda hiçbir şeyin değişmediğini söyledi.

‘Sen ilk otobüse bineceksen ben ikinci otobüse bineceğim’ dedim.

Cuma günü, çift, güç durumdaki Lysychansk şehrinin batısındaki bir köyde 24 saatlik bir vardiya geçiriyordu. Ambulansları, kütükler ve toprakla kaplı bir bomba sığınağının yanında, Rus insansız hava araçları tarafından görülmemesi için bir ağacın altına park edilmişti.

Bir Ukrayna Grad topçu bataryası, bir köy merasının hemen karşısında duman ve gök gürültüsü içinde patlayana kadar ortalık sakindi. Sovyet döneminden kalma bir mobil roketatar olan Grad, 40 adet 122 mm’lik mermiden oluşan bir salvo fırlatabilir, ardından Ruslar konuma kilitlenip ateşe karşılık vermeden önce hızla uzaklaşabilir.

Barajdan birkaç saniye sonra, bir ıslık sesi duyuldu ve Grad’ın fırlatma noktasından büyük bir duman bulutu yükseldi. Ve başka. Ve başka.

“Biz Grad’ı kovuyoruz ve sonra Ruslar misilleme yapıyor,” dedi Khurava uçaksavar yeleğini giyerken.

20 dakika sonra bir grup asker çığlık atarak ambulansın yanında durdu. Patlamalardan birinden alnında hafif yara olan bir asker taşıyorlardı.

Bandajı değiştirmek için geri gel, dedi askere, onu yamaladıktan sonra.

Savaşın en tehlikeli yerlerine seyahat eden kadınlar, genç sağlık görevlilerinin yüzlerinde kendi eşlerini, kız kardeşlerini ve kızlarını gören erkek partnerler, ebeveynler ve yaşlı askerlerin direnişiyle karşılaştıklarını söylüyorlar.

Bakhmut’ta görev yapan 24 yaşındaki sağlık görevlisi Liana Nigoyan, “Şu anda aileme yalan söylüyorum” dedi. “Kiev’de iyi bir iş fırsatında çalıştığımı düşünüyorlar.”

Nigoyan, savaş başladığında Dnipro’da bir klinikte hemşireydi. 2016 yılında gönüllü bir sağlık görevlisiydi ve hemen ordu tıbbi birliğine kaydoldu.

Ancak dört ay sonra, kalp rahatsızlığı olan babası için özel bir muayenehanenin steril sakinliğini değiştirdiğini bilmenin hala çok üzücü olacağından korkuyor – “Her şey beyazdı; her şey sessizdi” – bir sonraki hastaya koşmadan önce bir topçu saldırısından sonra sekize kadar sayma ve sekize kadar sayma rutini için.

Vardiya onun için de zordu. Bir keskin nişancı tarafından vurulan bir asker olan ilk savaş kazası ambulansında öldü. Yeni işinin acil gerçekliği onu çok etkiledi, dedi. Şarapnel tarafından vurulan bir makineli tüfekçi olan ikinci çağrı için daha çelikleşmişti.

“Onu kurtardık” dedi. “Birimdeki diğer adamlardan biri, bir veteriner bana yardım etti.”

Arkasından gelen düzinelerce arama, kendisine tam olarak uyacak kadar küçük vücut zırhı bulamayan Nigoyan’a, daha büyük, daha yaşlı ve savaşta daha sert askerlere güven duymayı öğretti.

Ukrayna’nın cephe hatlarına giden yolda savaşın bozduğu kırsal ritimler

“Sıkı olmak zorundaysam, olabilirim,” dedi, bir kadının yanında tevazudan pantolonunu kesmemesini istediğinde reddettiği yaralı bir askeri hatırlayarak. “Yaptıklarımdan emin olmam onları rahatlatıyor.”

Ordu tıbbi birliklerinin 13 yıllık emektarı Irina Pukas, genellikle kendi yetişkin oğullarından daha genç olan askerler için daha etkili bir doktor olmak için anne bakımı ve savaş inancının bir karışımını geliştirdiğini söyledi.

Birkaç hafta önce topçu birliği Rus bombardımanına maruz kaldı. Yaralıları tedavi ettikten ve ölüleri emniyete aldıktan sonra, o kadar korkmuş bir grup askere yardım etmesi istendi ki, emniyete tahliye edildikten sonra bile yeleklerini ve miğferlerini çıkarmayı reddettiler.

48 yaşındaki Pukas, “Hem bir anne hem de asker olarak onları rahatlatmaya çalıştım” dedi. “Kadın olmama yardımcı oldu ve ayrıca onlara defalarca kendimin de ciddi bir bombardımana maruz kaldığını söyleyebilirim.”

Ön saflarda yaşam, savaş yaşamı ile kişisel yaşam arasında geçiş yapmak demektir. Kısa bir süre önce cepheye yapılan çağrılar arasında iki sağlık görevlisi, asker-erkek arkadaşı ona evlenme teklif ettiğinde bir arkadaşıyla birlikte olmak için Sloviansk’taki bir hastanenin dışına aceleyle çıktı.

Sağlık görevlilerinden 20 yaşındaki Maria Budnichenko, “Önden geri geliyor ve saat 3’te burada olmasını ve güzel ayakkabılar giymesini söyledi” dedi. Bir bankta bekleyen arkadaşı, yeşil atletlerinin üzerine pullu bir terlik giyiyordu.

Asker, tek dizinin üzerinde, soruyu birkaç dakika sonra, birlik arkadaşlarının tezahürat yapan kalabalığının önünde sordu.

Budnichenko, “Bu bir savaş ama aşk devam ediyor” dedi.

Çarpışan ambulansa geri döndüğümüzde, ince yeleğine bir çift travma transparan ve kalçasına bir Glock 9 mm tabanca takan Mykhailova, iç yaralanmaları olan hastasını hayatta tutmak için tüm deneyimine ihtiyaç duyuyordu. Hastanede yaralı adamı altı saatlik ameliyatla getiren doktorları uyandırdılar.

Doktor çıkınca, “Bu adamın yarasını bu kadar gazlı bezle kim paketledi?” diye sordu.

Mykhailova elini kaldırmadan önce paniğe kapıldığını hatırlıyor; bu onun doğaçlama tedavisi olmuştu.

“İyi iş,” dedi doktor. “Yaşamasının sebeplerinden biri de bu.”