35 yaşındaki Irina Yusuchuk, Lviv’in bir banliyösünde iş yerinin yakınında Mercedes’ini doldurmak için iki saat kuyrukta bekledi. “Bu benzin istasyonunu bulmak gerçekten zordu” dedi. “Sadece şoktayım.”
Şiddetli çatışmaların çoğunlukla doğuya kayması ve orta ve batı Ukrayna’da hayat normale dönmeye başlamasıyla kıtlıklar son haftalarda yayıldı. Geçen hafta Rus seyir füzeleri elektriği kesip suyu kesse de, Lviv opera binasının önündeki fıskiyeyi açtı, kafeler meşguldü ve insanlar güzel havanın avantajından şehir merkezinde dolaşmak, açık bir pazarda alışveriş yapmak ve kaykay sürmek için yararlandı. Taras Şevçenko anıtı.
Ancak Rusya’nın birkaç yakıt deposuna ve Ukrayna’nın Kremençuk’taki tek tam işleyen rafinerisine yönelik saldırıları, ülkenin petrol endüstrisinde Başkan Vladimir Putin savaşı başlatmadan önce var olan kronik verimsizlikleri ve güvenlik açıklarını ağırlaştırdı.
Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi’nde enerji güvenliği konusunda uzmanlaşmış kıdemli bir ortak olan Edward C. Chow, “Ukrayna ithal edilen petrol ürünlerine ithal gazdan daha bağımlıydı” dedi.
Chow, “Ukrayna Sovyetler Birliği’nden bağımsızlığını kazandığında, faaliyette olan en az yarım düzine rafineri vardı” dedi. Dinyeper Nehri üzerindeki bir şehir olan Kremençuk’taki “Son 30 yılda Ukrayna – enerji alanındaki çok fazla yolsuzluk da dahil olmak üzere işlevsiz enerji piyasası nedeniyle – biri hariç tüm rafinerileri iflas etti”.
Ukrayna’nın petrolünün sadece yüzde 30’unu rafine ettiğini ve geri kalanını ithal ettiğini tahmin ediyor.
Şimdi, Azak Denizi etkin bir şekilde ablukaya alınmış ve Odessa’nın limanı Rus saldırısı altındayken, Ukrayna’nın tek seçeneği petrol taşımacılığı yapmak ve bu sevkiyatları işlemek için bu güzergahlar boyunca gerekli altyapıyı inşa etmek gibi görünüyor.
Chow, “Bu yüzden lojistiğin çok zor olduğunu hayal ediyorum” dedi. “Ve Ruslar bu arada yakıt depolarını bombalıyor.”
Ukrayna Ekonomi Bakanlığı, kıtlığın suçunu Rus grevlerine bağladı, ancak panik satın almanın kıtlığa katkıda bulunduğunu da ileri sürdü.
Ekonomi Bakanlığı’nın başındaki Başbakan Yardımcısı Yulia Svyrydenko, Ukrayna haberlerine verdiği demeçte, “Tabii ki, bu geçici kıtlığın ortaya çıktığını hisseden Ukraynalıların tanklarını doldurmaya veya tamamlamaya çalıştıklarını ve bunun açıkçası baskıya neden olduğunu anlıyoruz.” medya. Svyrydenko, Ukraynalı petrol şirketlerinin Polonya ve Romanya’dan kıtlığı hafifletebilecek yeni tedarik yolları oluşturduğunu söyledi.
Lviv’in eteklerinde bir benzin istasyonunda, Kherson yakınlarındaki Rus işgali altındaki bölgede akrabalarını korumak için soyadının saklı tutulması şartıyla konuşan Grigoriy adlı 56 yaşındaki bir kamyon şoförü, çekicisini pompalara doğru çekti. görevli ona istasyonun arzının bitmek üzere olduğunu söyledi.
Grigoriy de az önce bir sürü yakacak odun atmış olduğundan zayıflıyordu. Limiti – onunki gibi bir teçhizat için 100 litre veya yaklaşık 26 galon – satın aldı ama bunun onu eve götüreceğinden emin değildi. Yaklaşık 40 araba ve kamyon arkasında çift sıra halinde bekliyordu.
Grigoriy, gaz kıtlığına katkıda bulunan Rus saldırılarından birini gördüğünü söyledi: Mart başında Zhytomyr’deki evinden bir milden daha yakın bir yakıt deposuna yapılan ve gökyüzüne dalgalanan duman bulutları gönderen bir hava saldırısı.
“Korkunçtu,” dedi bir çevirmen aracılığıyla.
Şimdi, neredeyse bir benzin istasyonundan ayrılır ayrılmaz, farklı petrol şirketleri tarafından verilen ve müşterilerin önceden belirlenmiş bir fiyattan yakıt satın almalarını sağlayan bir sonraki, hokkabazlık yapan yakıt kartlarını arıyor. Benzer şekilde çalışan uygulamalar da var. 24 Şubat’ta savaşın başlamasından bu yana kartlar, sahibinin herhangi bir istasyonda günde ne kadar yakıt satın alabileceğini sınırlamak için kullanıldı. Bazı benzin istasyonu zincirleri, bunları yalnızca küçük işletmeler veya özel müşteriler için kullanılabilir hale getirdi.
Benzin istasyonu zinciri WOG, uygulamasıyla müşterileri günde 10 litreyle (yaklaşık 2,5 galon) sınırlandırıyor, ancak yakıt kartıyla 40 litre elde etmek mümkün. Politikalar şirkete göre farklılık gösteriyor ve Grigoriy, hepsini takip etmenin zor olabileceğini söyledi. .
“18 yaşımdan beri kamyon şoförlüğü yapıyorum ama başka ne yapabilirim?” O sordu. “Tekerlekli hayat.”
Ukrayna Devlet Acil Servisi ile birkaç gönüllü, ailelerin cephedeki askerlere gönderdiği meyve kasaları, kartonlar sigara ve kişiselleştirilmiş bakım paketlerini taşıyan siyah bir SUV ile pit stop yapıyordu.
Gönüllülerin kimlik bilgileri, ihtiyaç duydukları kadar yakıt satın almalarına izin veriyor. Bazen diğer sürücüler devreye girer. Uzun, genellikle gece yolculukları için rezervleri benzin bidonlarına doldururlar.
48 yaşındaki Ivan, Donbas bölgesine yaptığı bir koşuda, Rus bombardımanının kendisini hedeflenen bir buluşma noktasını 100 kilometre veya yaklaşık 60 mil kaydırmaya zorlamasından sonra neredeyse gazının bittiğini söyledi. Sadece 20 kilometre yol gidecek kadar benzini vardı. Hava saldırısı uyarıları duyulduğunda, benzin istasyonları kapandı ve ona, yeniden açılana kadar bir istasyonda arabasında uyumaktan başka seçenek bırakmadı.
“Geceyi sürekli arabalarda geçiriyoruz” dedi.
Lviv’de bir taksi şoförü olan Taras Myts, Volkswagen Polo’sunun benzin göstergesi “E” yi vurduğunda iki tam günlük işini kaybettiğini söyledi. Benzin bidonlarıyla taksisine yakıt ikmali yaptı ve benzinli bir benzin istasyonu aramaya başladı. 26 yaşındaki Myts, benzinli istasyonları bulması gereken bir uygulamayı kullanarak, şehir merkezine yakın bir WOG’da şansını kaybetmeden önce kuru olan iki istasyonu gezdi.
İşlerin daha kötü olabileceğini söyledi. Çatışmanın yoğunlaştığı orta ve doğu Ukrayna’da gaz kıtlığının daha şiddetli olduğunun farkındaydı. Ve Lviv’e biraz temkinli bir normallik duygusu döndüğü için mutlu.
26 yaşındaki Myts, “İlk günlerde panik vardı. İnsanlar bununla yaşamaya alıştığı için şimdi biraz daha kolay” dedi.
Marta Boyakivska ve Serhii Korolchuk bu rapora katkıda bulundular.
Kaynak : https://www.washingtonpost.com/world/2022/05/10/ukraine-gas-shortages/?utm_source=rss&utm_medium=referral&utm_campaign=wp_world