Protestolarda ortağını kaybetti. Sonra ikizleri. Hâlâ iş başında.

Ortağı Ruth Barcena Loayza, onun uygun olduğunu biliyordu. 27 yaşındaki kadın, doktorlarına yardım edebileceğini söyledi.

Söylemediği şey hamile olduğuydu. Sadece birkaç gün önce, çift öğrenmişti ikiz bekliyorlardı.

Kocam dediği uzun süredir birlikte olduğu ortağını kurtarmak için çaresizce hastane personelinden kanını almasını istedi. Yeterli değildi. Hancco, Barcena’nın elini tutarken öldü. Otopsi ölüm nedenini doğruladı: silah sesi.

Hancco kiminle Barcena da vardı kızı, 15 Aralık’ta burada güvenlik güçleriyle çıkan çatışmalarda ölen 10 kişiden biriydi ve 69 kişi yaralandı. Göstericiler, o zamandan beri daha fazla şiddete yol açan en kanlı günlerden birinde bir havaalanı pistine baskın düzenledi ve askerler güç kullanarak karşılık verdi.

Protestocular o gün Ayacucho’nun sokaklarını, dönemin Devlet Başkanı Pedro Castillo’nun cinayete teşebbüsten görevden alınmasına ve tutuklanmasına karşı taşan bir öfkeyle doldurdu. Peru’yu dağıtmak kongre ve kararname ile yönetim. Solcu siyasi yabancı, kırsal kesimdeki yoksulları ayağa kaldırma vaatleri üzerine kampanya yürütmüştü. Güneyde, onun devrilmesi, uzak ve uzak görülen bir yönetici seçkin ve işlevsiz ve yozlaşmış olarak görülen bir kongre ile yıllarca süren hayal kırıklığını su yüzüne çıkardı.

Protestolar çığ gibi büyüdü Boluarte’nin görevden alınmasını talep eden ülke çapında bir hareket, bir Kongre revizyonu ve yeni bir anayasa. En azından 58 kişi öldürüldü ve daha fazlası 1.000 yaralı.

Ayacucho’da ölümler eski yaraları yeniden açtı. Gerillanın en çok vurduğu bölge burası şiddet ve terör 40 yıl önce Peru’ya diz çöktüren olay.

Buradaki cinayetlerle ilgili tutuklanan olmadı. Bu hafta Ayacucho’ya bir araştırmacı ekibi gönderen Uluslararası Af Örgütü, tanık ifadesinin ve diğer kanıtların büyük ölçüde orduya işaret ettiğini söyledi.

Araştırmacı Madeleine Penman, “Bu olaylara neredeyse iki ay kaldı ve hala tamamen korkuyla dolu oldukları için öne çıkıp kanıt sunamayan birçok insan var” dedi.

Penman, resmi soruşturmaların durmasıyla birlikte akrabaların talepte bulunduğunu söyledi aksiyon. Penman, “Kanıtları ortaya çıkarmak, kendilerini riske atmak ve bu süreçte insan hakları savunucuları olmak konusunda çok ağır bir yük taşıyorlar” dedi.

Hayatta kalmak için Machu Picchu’ya güveniyorlar. Neyse kapattılar.

Şehir sessizleşirken ve ülkenin dikkati başka yerlere çevrilirken aileler kayıplarla boğuşuyor 15 Aralık’ta yaralanan veya öldürülenlerin ötesine geçen.

Hancco’nun ölümünden sonraki günlerde Barcena çok az yemek yedi ve uyudu. Kendini dairesinde izole etti. 22 Aralık’ta tekrar hastaneye kaldırıldı.

Kocasının ölümünden bir hafta sonra ikizlerini kaybetti.

Castillo 7 Aralık’ta devrildi ve tutuklandı. Destekçileri protesto etmeye başladığında ve ilk ölümler bildirildiğinde, eski başkan yardımcısı ve başkan yardımcısı Boluarte, yeni hükümetinin gidişatını önümüzdeki haftalarda belirleyecek bir açıklama yaptı.

“Bu artık bir protesto değil” dedi. “Bu terördür”

Ertesi gün, Ayacucho protestocuları havaalanında, gerekirse güç kullanarak düzeni sağlamak için askerler konuşlandırıldı.

Havaalanına yakın bir yerde yaşayan Barcena, havadan gaz bombası atan helikopterlerin girdabını görmek için çatısına tırmandı. Silah sesleri duydu. Kanlı protestocuların WhatsApp videolarını izledi.

Sonra bir komşu kapıyı çaldı. Yürüyüşte olduğunu ve yaralı protestoculardan birinin Hancco olduğunu söyledi.

Protestocular, Peru cumhurbaşkanının istifasını talep etmek için Lima’yı doldurdu

O gün öldürülen veya ölümcül şekilde yaralanan kişiler arasında: 22 yaşında bir öğrenci ve hevesli bir dansçı. Mezarlıkta çiçek düzenlemek ve mezar taşlarını temizlemekle uğraşan 15 yaşında bir çocuk. Vurulduğunda bir protestocuya diz çöküp yardım eden 51 yaşındaki bir tamirci.

Cenazelerin ardından Ayacucho’daki keder korkuya dönüştü. Barcena, çatışmalarda ölenlerin aileleri için bir dernek kurmaya başladı. Ancak liderliği onu bir hedef haline getirdi.

Boluarte hükümeti – ve ulusal haber kaynakları – protestocuları terörist ve uyuşturucu kaçakçılığı gruplarıyla bağlantılı vandallar olarak tanımladı. Kanıt sunmadılar. Geçen ay, yetkililer Ayacucho’daki yerel bir sendikanın başkanını ve diğer altı protesto liderini terörizmle suçlayarak gözaltına aldı. Ve Ayacucho’da ölenlerin akrabaları – Barcena dahil – yabancılardan terörist gruplarla iddia edilen bağlantıları hakkında bilgi talep eden telefonlar ve tehditler almaya başladı.

Çağrılar, zamana saygı duyulan bir zamana dayanıyor Peru taktiği: terruqueo, asılsız suçlamalarla siyasi muhalifleri itibarsızlaştırma girişimi terörün. Aydınlık Yol’un acımasız şiddetiyle en çok travma geçiren bölge olan Ayacucho kadar bu olguya aşina olan çok az yer vardır.

1980’ler ve 90’larda en az 69.000 kişinin öldürüldüğüne inanılıyor, bunların yarısından fazlası Maocu Abimael Guzmán liderliğindeki komünist isyan tarafından. Yaklaşık üçte biri askeri ve diğer devlet yetkilileri tarafından yapıldı.

Ölümlerin ve kaybolmaların yaklaşık yüzde 40’ı, bir zamanlar felsefe profesörü olan Guzmán’ın Huamanga Ulusal Üniversitesi’nin San Cristóbal’ında bir kale inşa ettiği güney-orta Peru’da büyük ölçüde kırsal bir bölge olan Ayacucho’da gerçekleşti.

Guzman, şiddetli bir devrim çağrısı yapan ve acımasız kampanyasına seçim merkezlerini bombalayarak başlayan Ayacucho’daki uzak, kırsal topluluklardan desteğinin çoğunu aldı. Pek çok genç, Aydınlık Yol’a katılmaya zorlandı veya işe alındı. Ama olmayan birçok grupla bağlantılı olanlar üyelikle suçlandı ve bu yüzden öldürüldü.

Peru’nun zayıf talebi değiştikçe hoşnutsuzluk ve ölü sayısı artıyor

Yıllar sonra, damgalama Ayacucho’nun üzerinde kalır.

37 yaşındaki Hilaria Aime Gutierrez, “teröristler” geldiğinde annesinin kendisine ve kardeşlerine Ayacucho kırsalında mağaralarda saklanmaları için bir fenerle rehberlik ettiğini hatırlıyor. 15 yaşındaki oğlu Christopher Michel Ramos Aime’nin 15 Aralık’ta vurularak öldürülmesinden sonraki günleri düşündü.

Aime Gutierrez, “En azından bu acıyı taşımak için rahat bırakmalıyız” dedi. “Ama korkuyoruz.”

Barcena, Ayacucho’nun karanlık geçmişine dair hikayeler duyarak büyüdü. Teyzelerinden ikisi o yıllarda ortadan kayboldu. Ancak çocukluğunun büyük bir kısmı, dokuz saatten fazla uzaklıktaki kozmopolit başkent Lima’da geçti.

15 yaşında eve döndü ve çok geçmeden Cusco’dan bir otoyol projesinde çalışmak için gelen Hancco. Birkaç yaş küçük olan Barcena ona rapor verdi. Daha önce onu etkilemeye çalışmak için bir yıl harcadı. çıkmaya başladılar. Barcena, asla yasal olarak evlenmediklerini, çünkü hiçbir zaman Katolik olarak vaftiz edilmediğini söyledi. Ama ona kocası diyordu. 20 yaşında, şimdi 7 yaşında olan kızları Camila’yı doğurdu.

Her zaman daha fazla çocuk istediler. Ancak Barcena, tiroid rahatsızlığı nedeniyle yıllarca hamile kalmak için mücadele etti. Bu yüzden ikizleri olacağını öğrendiklerinde çok sevindi. Oğullar ummuştu; O Alexandro ve Christian David isimlerini beğendi.

Hancco, büyüyen ailenin geçimini sağlayan kişiydi. Ölümü Barcena’yı terk etti tek başına kızlarına bakmakta zorlanıyor. Zemini beton, duvarları çocuk alfabesi posterleri ve aile fotoğraflarıyla kaplı tek odalı bir evde yaşıyorlar. Camila Mart’ta okula döndüğünde, Barcena bir restoranda pasta satarak veya yemek pişirerek iş bulmayı umar.

Şimdilik, yeni aile grubunun başkanı olarak, Barcena günlerini burada geçiriyor. avukatlar ve savunucularla yaptığı toplantılar, hükümetten yanıt talep etmesine yardımcı oluyor. Grup yas danışmanlığı seansları için diğer aileleri kendisine katılmaya teşvik etti ve yoğun bakımda kalan yaralı bir adamın hastane faturaları için para toplanmasına yardım etti.

Ancak işinin kendisini tehlikeye attığından korkmaya başlamıştır. Geçen ay, evinin yakınında gizlenen yabancıları fark etti. Bir gün, iki adam kapısını çaldı ve protestocuların havaalanını nasıl ele geçirmeyi planladıkları hakkında bilgi almak için onu taciz etmeye başladı. “Sessiz olmazsan ve kenara çekilmezsen,” diyen adamlardan birinin ona “kızın sonuçlarını görecek” dediğini hatırladı.

Erkekler onu caydırmak için çok az şey yaptı; ertesi gün sosyal medya üzerinden insan hakları örgütleri üzerinden yapılan tehditleri kınadı. Şimdi, başkentindeki hükümete taleplerini iletmek için derneğiyle birlikte Lima’ya bir gezi düzenlemeyi umuyor.

“Sonuna kadar durmayacağım. Barcena, “Adalet talep edeceğim” dedi. “Bu kadar ölüm cezasız kalamaz.”