İsrail’in krizi Washington’un yanılsamasını ortaya koyuyor

Yine de Herzog, Washington’da konuşurken, İsrail’in büyük şehirlerinin sokakları, Başbakan Benjamin Netanyahu’nun ülkenin yargı sistemini elden geçirmeye yönelik tartışmalı planlarına karşı öfke ve meydan okumayla doldu. Aylardır süren bu protestolar, Netanyahu’nun koalisyonundaki İsrailli milletvekillerinin, reformlarının ilk planını geçmek için ince seçim yetkilerini kullanıp Yüksek Mahkeme’nin hükümetin “mantıksız” olarak gördüğü eylemini iptal etme yetkisini elinden almasının ardından Pazartesi günü yoğunlaştı.

Hareket, destekçilerinin gözünde ülkenin seçilmiş yasama organına daha fazla yetki veriyor. Ancak İsrail muhalefeti ve çeşitli Batılı hükümetler de dahil olmak üzere analistler ve eleştirmenler, bunu İsrail demokrasisinde var olan birkaç gerçek kontrolden birine büyük bir darbe ve çoğunlukçu bir otokrasi biçimine doğru acımasız bir adım olarak görüyorlar. “İsrailli seçmenler kesinlikle evrimsel değişim hakkına sahiptir, ancak yargı reformu hakkındaki mevcut fikirler, sonuçları açısından devrim niteliğindedir.” gözlemlenen Jon B. Alterman, Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi’nde Orta Doğu programı direktörü. “Bağımsız bir yasama organı, herhangi bir demokrasiyi, dizginsiz bir yürütme kadar tehdit eder.”

İsrail ulusu için bu an o kadar derin ve kaygı verici ki, Alterman bunu 1967 Arap-İsrail savaşından sonra sınırların dramatik bir şekilde değişmesinin ve 1948’de İsrail’in kuruluşunun ardından ülke tarihindeki “üçüncü dönüm noktası” olarak tanımladı. Netanyahu’nun aşırılık yanlısı müttefikleri daha radikal manevralar peşinde koşarken, ülkenin başsavcısının görevden alınması dahil, işçi sendikaları ülke çapında başka bir genel grev başlatmayı düşünüyor. Binlerce yedek asker, bu yasanın kabul edilmesiyle görev için rapor vermemeye yemin etti; ciddi güvenlik etkileri İsrail’in savunması için.

İsrail konusunda radikal olan Demokratlar değil, Cumhuriyetçiler.

Ancak Washington, neyin hareket halinde olduğunu hesaba katmak için mücadele etti. Pazartesi günü, bir avuç Demokrat milletvekili endişelerini dile getirdi. Beyaz Saray, Netanyahu’nun adını vermeden, oylamayı “talihsiz” olarak nitelendiren ve “siyasi diyalog yoluyla daha geniş bir fikir birliği oluşturmaya çalışan Başkan Herzog ve diğer İsrailli liderlerin çabalarını” destekleyen kısa ve öz bir bildiri yayınladı.

Ancak çok az anlamlı diyalog gerçekleşiyor gibi görünüyor. ABD’li milletvekilleri tarafından ağırlanan Herzog, İsrail’in girdabında daha çok çaresiz bir seyirci gibi görünüyor. Ve Başkan Biden’ın görece ürkek retoriği, Filistin topraklarının fiilen – hatta belki de hukuken – ilhakını gerçekleştirme hedeflerini gizlemek için çok az girişimde bulunan aşırı sağcı bir İsrail hükümetinin direğine boyun eğmiş olan Cumhuriyetçi muhalifler tarafından dövüldü. Geçen hafta Washington dışındaki bir Hıristiyan Siyonist forumunda, Cumhuriyetçi başkan adayı Nikki Haley alay Biden’ın sözde İsrail’in “iç tartışmalarına” müdahale etme kararı üzerine.

Sadece İsrail’e değil, halkının kendi kendini yönetme hakkına da saygı duyan bir lidere ihtiyacımız var” dedi. Haley dediBiden’ın son yedi aydır başbakanı Beyaz Saray’a davet etmeyi reddederek Netanyahu’ya teklif ettiği soğukkanlılıktan şikayet etmeye devam ederken sokaklara dökülen kritik protestocu kitlesinden bahsetmedi.

Cumhuriyetçiler geçen hafta Demokrat bir kongre üyesi tarafından yapılan ve Meclis’te “İsrail Devleti ırkçı veya apartheid bir devlet değildir” şeklindeki sembolik bir kararla zorlanan Filistin yanlısı açıklamaları sansürlemeye odaklandılar – İsrail’inki kadar önde gelen uluslararası insan hakları örgütlerinin sahadaki gerçekliğin doğru bir tanımı olarak değerlendirdiği ikinci terim. Ayrıca İsrail devletine yönelik eleştirileri yabancı düşmanlığı ve antisemitizm ile ilişkilendirdi.

Adli revizyon protestolarında İsrail askerleri Netanyahu ile karşı karşıya geldi

Washington’ın İsrail hakkındaki aşırı hararetli söylemi, Filistin insan hakları adına veya İsrail devletinin demokratik erozyonuna karşı konuşmak isteyebilecek herhangi bir yönetim için büyük bir kısıtlama görevi görüyor.

“ABD başkanları İsrail başbakanlarıyla kavga etmekten hoşlanmazlar. Eski bir ABD diplomatı ve Carnegie Endowment for International Peace’in kıdemli üyesi Aaron David Miller, bana bir e-postada, özellikle GOP ‘İsrail’in doğru ya da yanlış’ partisi olarak ortaya çıktığında, dağınık, dikkat dağıtıcı ve potansiyel olarak politik olarak maliyetli, dedi. Ve böylece, Biden’ın adli revizyon ve uzlaşmanın genişletilmesi gibi konularda “çok önemli erdem işaretleri” verdiğini, ancak “ciddi bir maliyet veya sonuç getirmeden” sözlerine ekledi.

Protestolar İsrail’i arka arkaya 29 hafta boyunca salladı. Gelecek daha çok şey var.

O anın ortaya koyduğu şey, Washington’daki İsrail etrafındaki siyasi tiyatro ile sahada derinleşen gerçeklik arasındaki uçurum. Cumhuriyetçiler, İsrail devlet politikalarının ırkçı olabileceği yönündeki herhangi bir öneriye sövüp sayarken, Netanyahu ve müttefikleri sık sık peşinde olduklarını açıkça söylemek. Mayıs ayında Adalet Bakanı Yariv Levin’in, özellikle yargıçları kontrol etmenin belirli bağlamlarda Yahudi üstünlüğünü korumaya veya ilerletmeye yardımcı olacağı için Yüksek Mahkeme’nin yetkilerinin kısıtlanmasının gerekliliğini nasıl savunduğunu düşünün.

“Araplar, Celile’deki Yahudi topluluklarında daire satın alıyor ve bu, Yahudilerin Araplarla yaşamaya hazır olmadıkları için bu şehirleri terk etmelerine neden oluyor” Levin dedi. “Yüksek Mahkeme’nin bunu anlayan yargıçlara sahip olmasını sağlamalıyız.”

Ve ABD’li milletvekilleri sürekli olarak İsrail’le ortak demokratik değerlerini göklere çıkarırken, bazı muhataplarının bunların hangi değerler olduğu konusunda oldukça spesifik bir vizyonu var. İçinde Pazartesi günü bir radyo röportajıBir aşırılık yanlısı olan Ulusal Güvenlik Bakanı Itamar Ben Gvir’e İsrail’in ABD Anayasasında var olan kontrol ve denge mekanizmalarından yararlanıp yararlanamayacağı soruldu – meslektaşlarımın da tartıştığı gibi, İsrail’in resmi bir anayasası yok.

Ben Gvir, “ABD’den iyi şeyler almak istiyorum,” diye yanıtladı. “Bence teröristler için idam cezası mükemmel. İnsanlara kendilerini savunmaları için silah dağıtmanın mükemmel olduğunu düşünüyorum.”

Ben Gvir ve yakın müttefiki Maliye Bakanı Bezalel Smotrich gibi kişiler İsrail siyasetinde sürücü koltuğunda oturuyor ve Amerikan siyaset kurumunun geniş bir kesimi tarafından zımnen destekleniyor. Birçok İsrailli için bu bir utanç. “Bugün bir avuç militan, milliyetçi, şovenist, [and] radikaller,” eski İsrail başbakanı Ehud Olmert Rolling Stone’a anlattı. “Pervasız, sorumsuz ve tamamen deneyimsiz insanlar.”

ABD yönetimlerinin Netanayhu’nun politikalarına ve gündemlerine karşı çok daha sert tavırlar almaları ve İsrail’in ABD ile özel ilişkilerini dengeye koymaları durumunda bunun olumlu etkileri olacağını da sözlerine ekledi. Olmert, “Böyle bir şey dile getirilseydi, sanırım çok büyük bir etkisi olabilirdi,” dedi.