Bu, Boris Johnson’ın siyasi sonu mu?

Muhafazakar isyan Boris Johnson için geldi.

Johnson hükümetinden düzinelerce istifayla karşı karşıya kalırken, Birleşik Krallık başbakanının pozisyonu giderek daha fazla tehlikede görünüyor. iki yüksek profilli kabine bakanı dahil.

İstifalar, Johnson’ın diğer Muhafazakar Parlamento üyeleri arasında yapılan güven oylamasından sağ çıkmasından yaklaşık bir ay sonra geldi. Covid-19 krizinin en kötüsü sırasında Downing Street ofislerinde ağırlanan partiler hakkında yalan söylediği de dahil olmak üzere aylarca süren iddialar. Johnson işine devam etti, ancak marj onu politik olarak zayıflatacak kadar zayıftı. Bazıları nihayetinde şöyle yorumladı: bir düşüşün başlangıcı bir zamanların egemen politikacısı için.

Bu düşüş şimdi burada olabilir.

Gittikçe daha olası görünüyor Johnson bu istifa saldırısına dayanabilir, başka bir skandalın tetiklediği. Bu son skandal, aldığı iddialar üzerine geçen hafta istifaya zorlanan Muhafazakar başkan yardımcısı Chris Pincher’ı içeriyor. özel bir kulüpte sarhoş ve iki adama el yordamıyla. Bu onun sonu olabilirdi, ama fiyasko yeniden ortaya çıktı Pincher’a karşı diğer cinsel suistimal iddialarıiçermek 2019’dan birPincher dışişleri bakanlığında görev yaptığı zaman. Bu, Johnson’ın tam olarak ne bildiği ve Pincher’ı terfi ettirip ettirmediği hakkında hemen soruları gündeme getirdi. Johnson sadık, bu suçlamalara rağmen başkan yardımcısına kırbaç. İlk başta, No. 10 Downing Street, Johnson’ın söylediği çizgiye büyük ölçüde bağlıydı. hatırlamadıta ki bu hikaye dağılana ve yetkililer Johnson’ın aslında, Pincher aleyhindeki bazı iddiaların farkında.

Johnson Salı günü Pincher’ı atadığı için özür diledi ve bunun bir “hata”Görünüşte, onu başkan yardımcısı kırbaç olarak adlandırmak için. Ama çok geç kalmış gibi görünüyor. Salı akşamı, Johnson’ın iki üst düzey yetkilisi, maliye bakanı Rishi Sunak ve sağlık sekreteri Sajid Javid, Johnson’ın dürüstlüğünün sorgulanması için kabineden istifa etti. Onların hareketi şu anda gerçekleşen bir dizi istifayı başlattı – Çarşamba itibariyle 35’ten fazla, muhtemelen daha fazlası ile.

Hem Javid hem de Sunak Muhafazakar Parti’nin önde gelen isimleri. liderlik konusunda kendi tasarımları olan, bu yüzden ayrılışlarının üstesinden gelmek zaten zor olacaktı. Johnson, elbette, bu bakanların yerini aldı. Fakat İngiliz medyası haber yapıyor Johnson’ın bazı üst düzey kabine yetkilileri şu anda başbakanı gitme zamanının geldiğine ikna etmek için harekete geçiyor.

Johnson’ın isteyerek istifa edip etmeyeceği ya da pozisyonunu korumak için savaş hala en büyük sorudur. Johnson, Haziran’daki güven oylamasından sağ çıksa da, bu erken isyanlar genellikle parti liderine sıçtı. Theresa May da dahil olmak üzere geçmişteki Muhafazakar başbakanlar da güven oylamasından sağ çıktılar, ancak ya istifa ettiler ya da er ya da geç görevden alınmaya zorlandılar.

Johnson teknik olarak bir yıl daha böyle bir oylama ile karşı karşıya kalamaz – ancak kurallar değiştirilebilir ve bu muhtemelen Şu anda Johnson’ın üzerinde asılı duran tehditlerden biri. Çarşamba günü, Parlamentodaki Muhafazakarları denetleyen 1922 Komitesi, bu kuralları değiştirmeyi reddettiama şu anda kendi komite seçimlerini yapıyor ve bundan sonra, bu kuralları tekrar gözden geçir.

Ve Johnson iktidarda o kadar uzun süre kalırsa, daha da kararlı bir isyanla karşı karşıya kalabilir.

Johnson sonunda başbakanlığının sonuyla karşı karşıya kalabilir. Vahşi bir dönüş.

2019’da, eski Londra belediye başkanı ve Brexit’in ayak takımı kışkırtıcısı Boris Johnson liderlik etti. Muhafazakarlardan tarihi bir zafer “Brexit’i gerçekleştirme” vaadi üzerine. Johnson’ın Parlamentodaki 80 sandalyelik muazzam çoğunluğu – kısmen, bir zamanlar İşçilerin kalesi olan koltukları güvence altına alarak kazandı – Johnson ve Muhafazakar Parti’nin versiyonunun uzun, uzun bir süre iktidarda kalacağını gösterdi. Ya da en azından bir sonraki seçime kadar 2024 civarında.

İşler tam olarak böyle olmadı. Johnson, en azından İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden ayrılması anlamında Brexit’i gerçekleştirdi, ancak anlaşması birçok, pek çok şey bıraktı. hala çözülmemiş gevşek uçlar. Koronavirüs pandemisi ve beraberindeki ekonomik krizler, İngiltere’de son 40 yılın en kötü enflasyon krizi, yeni baskılar ekledi. Ve sonra Johnson’ın kendi yarattığı krizler vardı. özellikle, birçok skandal.

Johnson’ı bu noktaya getiren şey büyük ölçüde “Partygate” oldu. Geçen yıl, Downing Street yetkililerinin İngiltere’de çok katı karantina kuralları altındayken içkili, yüz yüze partilere ev sahipliği yaptığına dair iddialar ortaya çıkmaya başladı. Johnson başlangıçta taraflarla ilgili herhangi bir bilgisi olduğunu reddetti, ancak daha fazla fotoğraf ve hikaye damlamaya başladı ve “Partygate” gitmeyi reddetti. Önemli ayrıntılar bir yana, skandal oldukça basit: Kovid-19 kurallarını koymaktan ve uygulamaktan sorumlu kişilerin kendileri bu kuralları çiğniyordu. Sadece bu da değil, ülkenin çoğu aşırı karantinadaydı ve bırakın partilere ev sahipliği yapmak bir yana, hastanede ailelerini veya arkadaşlarını bile ziyaret edemiyorlardı. Soruşturulan Downing Street partilerinden biri 16 Nisan’da gerçekleşti. Kraliçe Elizabeth, kocası Prens Philip’in cenazesine yalnız katılmak zorunda kalmadan önce.

Sonunda bir hükümet etik soruşturması hükümet liderliğinin başarısızlığını buldu, ve bu partilerin çoğu olmamalıydı. Bir polis soruşturmasının ardından Johnson, bir etkinliğe katılmak için para cezasıve düzinelerce diğer yetkili ceza aldı.

Johnson ve destekçileri Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı Partygate eleştirilerinin bir kısmını bastırmaya çalışmak ve savaş sırasında liderlikte bir değişikliğe karşı dava açmak. Fakat enflasyon krizi başbakana verilen desteği daha da azalttı. Ve Mayıs ayında Muhafazakarlar yerel seçimlerde yüzlerce sandalye kaybetti, seçmenlerin Johnson ve partisine karşı hareket ettiğinin bir işareti. Johnson güven oylamasından sağ çıktıktan sonra bile, parti iki sandalye kaybetti Haziran ayında yapılan ara seçimler (iki milletvekilinin de seks skandalları nedeniyle istifa etmek zorunda kalması nedeniyle yapıldı). Bir, Tiverton ve Honiton’da, 24.000 Muhafazakar çoğunluğu tersine çevirdi. Muhafazakarlar, Johnson’ın bir sonraki seçimde onlara liderlik etmemesi gerektiğine dair başka bir işarete ihtiyaç duyuyorsa, buydu.

Bazı açılardan, Johnson’ın başbakanlığı sanki o şeyin onu devirmesini bekliyormuş gibi görünüyordu. Johnson her zaman gerçeklerle gevşek bir ilişkisi olduğu için bir üne sahipti ve bir örtbas döngüsüne kapılıp sonra bu örtbaslar için özür dilemek zorunda kalması şaşırtıcı değil. (Ayrıca bütün bu istifa mektuplarını bütünlük halkası yapar bir miktar oyuk.) Johnson halk arasında hiçbir zaman süper popüler olmadı (sadece seçim rakibi, o zamanlar popüler olmayan İşçi Partisi lideri Jeremy Corbyn’den daha popüler). Parti içinde sadık yandaşları olsa da, Muhafazakarlar nihayetinde 2019’da Johnson’ı parti lideri olarak destekledi çünkü o Brexit’i gerçekleştirebilecek ve belki de en önemlisi seçimleri kazanabilecek kişi olarak görülüyordu. İlki şimdi daha az alakalı ve ikincisi artık geçerli görünmüyor. Kamuoyu da genel olarak Johnson’ın aleyhine döndü.

Johnson, şimdilik, hala başbakan. Daha fazla bakan isyan ederse – özellikle diğer üst düzey kabine bakanları – Johnson daha fazla dayanamayabilir. İstifa baskısıyla mücadele etmeye devam edebilir; Times of London’a göre, Salı günü bir müttefik tarafından kendisine sorulduğunda, diye yanıtladı: “F o.” Ancak tüm parti size karşıyken bir partinin lideri olmak çok zordur. Johnson’ın ne zaman ve nasıl gideceğinden daha az önemli olabilir.